Dlaczego Trekking, czyli po co Wam te kije?

"Po co Wam te kijki? - A z tymi kijami to lżej? - Po co nosicie te kije, to obciach.... Jakaś nowa moda?! "

Kije, kijki.........Hmmmmm

I tak dalej i tak dalej... Na szlaku wielokrotnie spotykaliśmy się z pytaniami zainteresowanych turystów, ale także z negatywnymi opiniami lub kpiącymi uśmieszkami przechodzących obok nas. Wiele pytań i wątpliwości usłyszeliśmy, więc chcielibyśmy wątpliwości rozwiać, a na pytania odpowiedzieć. Pierwsza sprawa to przede wszystkim fakt, iż "chodzenie z kijkami" to nie moda!!! Naprawdę trudno jest nam się nadziwić, że komuś może kołatać się taka myśl wokół głowy, że zabieramy kijki na wyprawy w góry po to, aby się pokazać jako "fashioniści" nowej mody... Hmmm Zacznijmy więc od początku......

Co to jest Nordic Walking, a co to jest Trekking Klasyczny i co my uprawiamy?

Trekking Klasyczny

Nordic Walking

Czy to Trekking, czy Nordic Walking?

Nordic Walking to sport, który pochodzi z Finlandii. W wolnym tłumaczeniu "nordic walking" oznacza "wędrówki nordyckie". Nazwa pochodzi od fińskich biathlonistów, którzy opracowali formę treningu  mającą zastępować, a raczej uzupełniać trening narciarstwa biegowego, ale .... latem. Stało się to na przełomie lat siedemdziesiątych. Treningi te nie wymagały ani nart, ani śniegu, a pozwalały ćwiczyć technikę chodzenia i biegania, dzięki czemu narciarze biegowi mogli ćwiczyć przez cały rok. 

Zdecydowanie Nordic Walking.

W latach 80-tych próbowano ten sport promować, jako marsz z kijkami "po zdrowie", jako "zdrową formę ruchu", jednak w obecnym czasie zupełnie się ta forma rekreacji nie przyjęła. Dopiero na przełomie lat 90-tych zaczęto uznawać tą formę ruchu, jako interesującą. Być może dzięki zasłudze Amerykanów, którzy to opracowali tzw. "Power Walk" - marsz z kijkami. Początkowo wykorzystywano kijki o tych samych parametrach, co kijki do biegów narciarskich. Jednak okazały się one być zbyt długie i przenoszące zbyt wiele wibracji na stawy. Po wielu próbach zastąpiono je innymi - specjalnymi kijkami tylko do techniki Nordic Walking.

Technika chodu - Nordic Walking.

Nordic Walking został zarejestrowany jako sport w 1997 roku. W 2000 roku w Finlandii utworzono Międzynarodowe Stowarzyszenie Nordic Walking, które zrzesza obecnie 11 krajów.  Od tego pamiętnego roku, popularność NW wciąż wzrasta i coraz więcej osób, z różnych zakątków świata przekonuje się do tego sportu. Nie ma się co dziwić zainteresowaniu, gdyż jest to sport mający wiele zalet:

• przeznaczony dla każdej grupy wiekowej,
• angażuje praktycznie wszystkie mięśnie naszego ciała do pracy - 90%,
• podnosi tętno o około 10-15 uderzeń/minutę,
• zwiększa zużycie energetyczne w porównaniu do zwykłego marszu - o około 25%-30%,
• odciąża stawy kończyn dolnych oraz kręgosłupa,
• kształtuje koordynację i sylwetkę,
• ćwiczy siłę, gibkość i wytrzymałość,
• usprawnia układ oddechowy,
• nie powoduje obciążeń, dlatego nadaje się także dla osób z nadwagą,
• możliwy do uprawiania właściwie na każdej płaskiej powierzchni - plaża, asfalt, leśna ścieżka,
• bezpieczny :) 
• stanowi świetny sposób relaksu i jest sportem, który uważany jest za "towarzyski".

Ze względu na powyższe NW zaczął być wykorzystywany - również w Polsce - do celów rehabilitacyjnych. 

Trekking Klasyczny - co to takiego?

Tutaj zdecydowanie Trekking :)

Trekking Klasyczny to forma turystyki wysokogórskiej, której celem jest pokonywanie znacznych odległości pieszo z obciążeniem, czyt. bagażem na plecach. TK uprawiany jest w miejscach, gdzie jest słabo rozwinięta struktura - idealnym przykładem są trakty górskie. Osoby uprawiające TK podczas wędrówki pomagają sobie kijkami trekkingowymi, które znacznie różnią się od kijków do Nordic Walking (o różnicach niżej).

Trekking - dla zdrowia, dobrego humoru, satysfakcji....

Trekking jest starszą formą aktywności fizycznej oraz o innej technice chodu niż NW. TK pomaga w wędrówkach, a NW to sposób chodu. NW pochodzi od fińskich biegaczy narciarskich, a TK prawdopodobnie od starożytnych, którzy podpierali się jednym lub dwoma kijami podczas wędrówek i wypraw. Jakby nie patrzeć, już Mojżesz pomagał sobie podczas wędrówki jednym kijem :)

Utrudniony teren, czyli Trekking Klasyczny :)

A na poważnie historia Trekkingu sięga XIX wieku oraz Południowej Afryki, gdzie holenderscy pracownicy przemieszczali się z ciężkim bagażem na plecach z miejsca na miejsce. Nazwa wywodzi się bowiem od słowa Trekken, co oznacza wytrzymałość i przezwyciężanie cierpienia. W późniejszym czasie, gdy Brytyjczycy kolonizowali Afrykę Trekking stał się bardziej popularny i zaczął być kojarzony z długimi spacerami z obciążeniem w trudnym terenie.

Trekking, czyli wyżej wyżej wyżej :)

Zalety tego sportu:

• angażuje praktycznie wszystkie mięśnie naszego ciała do pracy - 90%,
• podnosi tętno o około 10-15 uderzeń/minutę,
• zwiększa zużycie energetyczne w porównaniu do zwykłego marszu - o około 25%-30%,
• odciąża stawy kończyn - szczególnie kolanowe - przy schodzeniu po stromych stokach i na twardej, kamienistej nawierzchni,
• odciąża mięśnie - na podejściach oraz przy szybkim marszu na równym terenie, również w warunkach zimowych na nieprzetartych szlakach,
• kształtuje koordynację i sylwetkę,
• ćwiczy siłę, gibkość i wytrzymałość,
• usprawnia układ oddechowy,
• nie powoduje obciążeń, dlatego nadaje się także dla osób z nadwagą,
• zwiększa bezpieczeństwo dając dodatkowe punkty podparcia - przydatne przy oblodzeniu, mokrych skałach, stromych stokach itp. 

Źródło: http://adventured.com/about-life-quotes/100-hiking-mountain-climbing-quotes

Różnice pomiędzy kijkami do TK, a NW:

Z lewej Nordic Walking, z prawej Trekking Klasyczny.

• Rączka do kijów trekkingowych jest wyprofilowana i przeznaczona do stałego jej trzymania. W technice NW rączka jest gładka, gdyż nie ma konieczności łapania jej dokładnie w to samo miejsce. W NW uchwyt w trakcie marszu jest puszczany.

Kij do Nordic Walking - jak widać uchwyt jest gładki.

Kij do Trekkingu - uchwwt jest wyprofilowany.

• Kije do NW zazwyczaj mają specjalną rękawicę, która umożliwia rozluźnienie uścisku na rączce. Kije trekkingowe mają tylko pasek, tak samo jak przy kijach narciarskich.

Technika prawidłowego uchwytu rączki kijka. Źródło: http://www.alpkit.com

• Kije do TK muszą wytrzymać spore obciążenia na szlaku - muszą wytrzymać nacisk całej naszej wagi. Służą do wspierania się na nich. Ich zadaniem jest odciążanie stawów kolanowych podczas pokonywania dużych różnic wysokości. Kije do NW służą głównie do odpychania się.
• Zarówno kijki do TK jak i do NW mają specjalną blokadę anti-shock, którą "uruchamiamy" poprzez niewielkie przekręcenie w przeciwnym kierunku do skręcania. Dzięki temu kij sprężynuje, a więc spełnia zadanie amortyzatora drgań.

Sposób działania blokady anti-shock. Źródło: http://www.alpkit.com

Różnice pomiędzy kijami. Żródło: http://spokey.pl

W tym miejscu warto zaznaczyć, iż czasami na kijach do Trekkingu, nie wiedzieć czemu, widnieje napis Nordic Walking ;) Nie dajcie się zmylić i zgubić - kije do Nordic Walkingu są zupełnie inne i spełniają zgoła odmienne zadanie. 

Jak dobrać kij trekkingowy odpowiednio do naszych potrzeb?

Każdy z nas ma inne potrzeby, jeśli chodzi o dobór kijków, gdyż mamy inny wzrost, inną budowę, inne długości rąk i nóg. Aby prawidłowo dobrać do swoich potrzeb kij trekkingowy, należy założyć obuwie, które będzie nam towarzyszyć podczas uprawiania trekkingu. Zginamy rękę w łokciu praktycznie do kąta prostego i tą wysokość - mierzoną od podłoża do górnej powierzchni dłoni - traktujemy jako wyznacznik długości kija. Tylko uwaga!! Dodajemy kilka centymetrów - około 2,5cm do 3cm. Istnieje wielu zwolenników długości do łokcia, jednak nie wykorzystamy wówczas całej przyłożonej siły. Dobrym rozwiązaniem jest inwestycja w kij, tzw. teleskopowy - właściwie obecnie większość dostępnych na rynku kijków jest własnie takich. Kij teleskopowy ma regulowaną długość, więc możemy go łatwo dostosować do naszych potrzeb.

Podczas pierwszych wypraw spróbujmy wypróbować różne długości kijków, gdyż to tylko my możemy zdecydować, która z długości jest dla nas najbardziej odpowiednia, a co za tym idzie najbardziej komfortowa podczas marszu. Kijki mają nam pomagać w marszu, a nie przeszkadzać. Właściwie to powinny stanowić przedłużenie naszej ręki i praktycznie powinniśmy móc "o nich zapomnieć" podczas uprawiania TK. 

Przy doborze kijków istotny jest także materiał, z którego wykonana jest rączka. Należy zwrócić uwagę na to, by zmęczona i spocona dłoń nie zsuwała nam się z uchwytu. My przetestowaliśmy kijki z rączkami wykonanymi z gumy, korka oraz gąbki i zdecydowanie odradzamy te pierwsze. 

W Nordic Walking kij dobierany jest na zasadzie wzrost x 0,66. Metoda ta nie sprawdza się w przypadku kijków trekkingowych, gdyż podczas pokonywania stromego podejścia musimy kijki skracać, a przy schodzeniu znacznie wydłużać. Kiedy trawersujemy zboczem to jeden kij musimy wydłużyć, a drugi znacznie skrócić. 

Niezależnie od nachylenia nawierzchni kij powinien być zawsze w tym samym ustawieniu do naszego ciała.

Kilka uwag dotyczących zasady używania kijków w TK....

• długość kijków dobierz do warunków terenowych, w zależności od potrzeb skracaj je lub wydłużaj,
• przed rozpoczęciem wędrówki upewnij się, że kijki są dobrze zablokowane,
• wyreguluj długość pętli nadgarstkowej - powinna być nie za długa, ale także nie za krótka. W pierwszym przypadku kijki będą mogły nam wypadać z rąk, a w drugim będą nas uciskać, co spowoduje dyskomfort.
• kijki powinno się stawiać w tym samym rytmie co kroki, ale naprzemiennie - lewa noga, prawa ręka!
• w miejscach trudnych i niebezpiecznych asekuruj się kijkami, ale pamiętaj, że czasami niezbędne jest użycie samej dłoni,
• kiedy pojawiają się na trasie łańcuchy i klamry schowaj lub przyczep kijki do plecaka,
• staraj się nie wtykać końcówek kija w szczeliny i wyrwy skalne, gdyż kijki trekkingowe są podatne na wygięcia,
• przed każdą trasą sprawdzaj kondycję kijków, a po każdym powrocie warto je porządnie wyczyścić i wysuszyć.

Na takich odcinkach kijki chowamy lub przyczepiamy do plecaka.

Na zakończenie słów kilka, czyli co oznacza Trekking Klasyczny?

Trekking Klasyczny to nic innego jak pośrednia forma pomiędzy turystyką pieszą, a wspinaczką. Wiele źródeł podaje jako synonim "trekkingu klasycznego" - "trekking górski". Istnieje bowiem kilka odmian trekkingu, tj. pustynny, tropikalny, lodowcowy, polarny, rzeczny, na bagnach i na wulkanach. My póki co skupiamy się na trekkingu klasycznym, ale co nas czeka w przyszłości? Czas pokaże....

Z kijkami łatwiej ;)

Do zobaczenia na szlaku

a&s


Czytaj także o przygotowaniu do podróży/wycieczki w góry...